برنامه چاپ يک متن

در مباحث قبلی با مفاهيم حافظه و انواع داده، اعمال محاسباتی، عبارات منطقی ودستورات ورودی وخروجی آشنا شديم. با اين مقدمات می توان نوشتن اولين برنامه را آغاز کرد و با اين برنامه نحوه اجرا و ساير جزئيات را مورد بررسی قرار خواهيم داد.

//first program in C++

 

#include

 

int main ()

{

  cout << "Hello, This is a C++ program.";

  return 0;

}

 

قبل از هر گونه توضيح اضافی به شيوه نوشتن اين برنامه در ويرايشگر زبان ++C و نحوه اجرای آن می پردازيم.

برای اجرای اين برنامه شما به کامپايلر زبان ++C نياز داريد ، کامپايلر زبان ++C را که در اين دوره آموزشی مورد استفاده قرار گرفته است را می توانيد از آدرس "http://www.elearning.tehranedu.ir/c/tcp/tcp.exe" دريافت نماييد.

 پس از دانلود،نصب و اجرای کامپایلر شما محیطی برای نوشتن برنامه های خود در اختیار دارید .حال در اين محيط می توانيد برنامه ذکر شده در ابتدای اين مبحث را بنويسيد. در نوشتن برنامه دقت لازم را به کار ببريد ، چون در صورت وجود اشتباهات تايپی ممکن است اجرای برنامه با مشکل مواجه شود. پس از اين که برنامه را نوشتيد يک بار ديگر آن را بررسی کنيد تا مطمئن شويد اشتباهی ندارد، سپس دکمه Ctrl را از صفحه کليد فشار داده و آن را نگه داريد ، سپس همزمان دکمه F9 از صفحه کليد را فشار دهيد( Ctrl + F9). با اين کار برنامه اجرا خواهد شد.
  همانطور که ديديد صفحه نمايش به سرعت دوباره به صفحه ويرايشگر زبان ++C بر می گردد. برای اينکه خروجی برنامه خود را ببينيد دکمه Alt را همراه با F5 را فشار دهيد (Alt + F5) . با اين کار به محيط خروجی برنامه خواهيد رفت و پيغام:

Hello, This is a C++ program.

را در يک صفحه سياه خواهيد ديد. تبريک می گوئيم ، شما اولين برنامه خود با زبان ++C را با موفقيت به مرحله اجرا گذاشتيد؛ به همين سادگی.

اگر به ياد داشته باشيد در مبحث معرفی ساختاری زبان ++C روال رسيدن به مرحله اجرا را شش مرحله ذکر کرديم، در اينجا مرحله اول را که نوشتن برنامه در ويرايشگر بود، شما به اجرا گذاشتيد و با فشار کليد (Ctrl + F9) مراحل دوم تا ششم به صورت خودکار انجام گرفت، پس شش مرحله ذکر شده همچنان برقرار است و ما نيز نيازی نداريم خود را با جزئيات مراحل دوم تا ششم درگير کنيم.
  پس برای اجرای هر برنامه کافی است برنامه را در محيط ويرايشگر زبان C++ بنويسيم سپس دکمه (Ctrl + F9) را فشار دهيم.
  برنامه ای که ما در اينجا نوشتيم يکی از ساده ترين برنامه هايی است که می توانيم به زبان ++C بنويسيم ، ضمن اينکه شامل دستوراتی است که تقريباً هر برنامه ++C به آنها نياز دارد. در اينجا به بررسی تک به تک دستورات برنامه فوق می پردازيم.

//first program in C++

دستور فوق شامل توضيحات می باشد و تأثيری بر نحوه اجرای برنامه نخواهد داشت. هر نوشته ای که بعد از علامت // در زبان ++C قرار گيرد به عنوان توضيحات در نظر گرفته می شود. توضيحی که در اينجا مورد استفاده قرار گرفته به ما می گويد که اين اولين برنامه ما به زبان ++C می باشد. علاوه بر علامت // ، توضيحات را می توان بين */ و /* قرار داد. از شيوه جديد هنگامی استفاده می کنيم که توضيحات ما بيش از يک خط باشد.

/* This is a comment line.

   This is another comment line. */

قرار دادن دستورات فوق در برنامه تأثيری بر خروجی ندارد و تنها توضيحاتی برای فهم بهتر برنامه می باشد.

#include

خطوطی که با علامت پوند # شروع می شوند دستوراتی برای پيش پردازنده می باشند. اين دستورات جزء خطوط اجرايی برنامه نمی باشند و نشانه هايی برای کامپايلر می باشند. در اينجا دستور فوق به پيش پردازنده می گويد که تعدادی از دستورات مورد استفاده در اين برنامه در فايل کتابخانه ای iostream.h قرار دارند. در اين مورد خاص فايل iostream.h شامل دستورات ورودی و خروجی ( مانند cin و cout) می باشد.

int main( )

اين دستور شروع بدنه اصلی برنامه را مشخص می کند. تابع main اولين جايی از برنامه است که زبان ++C شروع به اجرای آن می کند. فرقی ندارد که تابع main را در کجا مورد استفاده قرار دهيم. ابتدا  وسط يا انتهای کدهای برنامه نويسی، در هر کجا که تابع main را قرار دهيم ، زبان ++C ابتدا به اين تابع مراجعه می کند. بعد از کلمه main يک جفت پرانتز ( ) قرار می دهيم، چون main يک تابع است. در زبان ++C تمام توابع دارای يک جفت پرانتز می باشند( در مبحث توابع به طور مفصل در باره نحوه ايجاد تابع و آرگومانها و ... صحبت خواهيم کرد). محتويات تابع main همانطور که در برنامه ديديد بين دو علامت { } قرار می گيرند.

cout << "Hello, This is a C++ program.";

اين دستور کار اصلی مورد نظر در اين برنامه را که چاپ عبارت داخل کوتيشن " " بر روی صفحه نمايش است را انجام می دهد. همانطور که گفته شد هنگامی که می خواهيم از دستورات ورودی و خروجی استفاده کنيم بايد در ابتدای برنامه از دستور #include استفاده کنيم. توجه داشته باشيد که بعد از هر دستور زبان ++C ملزم به استفاده از علامت ( ; ) می باشيم.

return 0;

اين دستور باعث می شود که تابع main به پايان برسد و عدد صفر را به عنوان خروجی تابع بر می گرداند. اين مرسوم ترين روش برای پايان دادن به برنامه بدون دريافت هيچگونه پيغام خطا می باشد. همانطور که در برنامه های بعدی خواهيد ديد، تقريباً همه برنامه های زبان ++C با دستوری مشابه دستور فوق به پايان می رسند.

نکته: بهتر است هر دستور زبان ++c را در يک خط جداگانه بنويسيم. البته در انجام اينکار الزامی نداريم ولی برای خوانايی بيشتر برنامه توصيه می شود از اين شيوه استفاده کنيد.